Skoftig Saamhorig tijdens Flatlands 300 Alex en Trix
Aantal van de Koersprêt ambassadeurs hebben deelgenomen aan de Flatlands300 een avontuur waar plezier, doorzettingsvermogen en saamhorigheid voor nodig is.
Hier het verhaal van de deelnemers:
Alex en Trix 
12 januari 2024 begon het met de inschrijving voor Flatlands 300. Ik vond het tijd voor een nieuwe uitdaging.
Alex bevestigde de inschrijving ook met; “ik weet nou niet of ik “top” naar je moet appen, wat een end…
Na diversen keren Bartje200 en Norg te hebben gereden was het tijd voor een nieuw avontuur. Het gravelavontuur van 300km. De voorbereiding van mijzelf (Trix) had wel wat beter gekund de fiets km zaten dit jaar nog niet echt in de benen. Goede voorbereiding is het halve werk toch of is het vaak ben je te bang.
Ik koos iig voor het tweede.
Het is een route van A naar B. Start in Drenthe en de finish in Doornse Gat. Een dag voor de race hebben we de auto bij het Hotel in Doorn gezet. Vanaf daar op de fiets naar het treinstation in Driebergen-Zeist. Fietskaart voor de trein was al aangeschaft dus met fiets en al de trein in, op naar Assen. Vanaf Assen nog 12 km op de fiets naar Landgoed Mariahoeve. We hadden de luxe dat we een hut hadden geboekt dus geen geklooi met tenten. Om 18:30 was er een pastabuffet en 20:00 uur begon de briefing voor de volgende dag. De boodschap was vooral, het is geen wedstrijd!
Na de briefing op naar bed, helaas was er die dag een trouwerij op het Landgoed en het feestje daarvan ging nog lang door, helaas die nacht ook maar kort geslapen een uur of 4.
Zondagochtend 22 juni 2024, toen de wekker om 4:15 ging stonden we dan ook niet 123 te springen. Eerst maar eens koffie en ontbijten. De weersomstandigheden waren perfect voor een lange fietstocht. Tassen ingeleverd, een voor het eindpunt en een tas voor het 200km punt. Het ontbijt zat erin, goed ingesmeerd met zonnebrand, en na een laatste toilet bezoek mochten we om 6:10 uur echt van start.
Koers aanzetten/inladen en hoppa…. van start maar geen gps verbinding…. allebei niet op de fietscomputers.
Opnieuw inladen etc, computer uit, wachten tot we uit het bos waren en na het eerste stuk in de meute te hebben meegefietst hadden we dan toch bereik. De eerste km staan dus niet op de rit.
De eerste 100 km gingen goed, doorfietsen maar niet te hard. We moeten immers nog een stuk vandaag.
Regelmatig nog in andere groepen mee kunnen fietsen dus dat ging prima.
De eerste uren vlogen ook voorbij en kwamen aan bij het 100km punt (open van 9:00 tot 12:00) in Beerze met koffie met appelgebak. Bidons vullen met water, stempelen, plassen, bakkie koffie naar binnen werken en na 20 minuten zijn we samen weer rustig op pad gegaan.
Helaas na 130 km verlies ik mijn derailleurwieltje verloren, gelukkig alle onderdelen teruggevonden maar het boutje was kapot. Tsjaaa een M4 boutje had ik nou net niet in mijn fietstas gegooid. Mechanici Alex knoopte het weer aan elkaar met Tie-rips.
Onderweg bij een huis geïnformeerd of ze toevallig een M4 boutje hadden en bij het eerste huis meteen bingo!! Wat een mazzel. Wel veel tijd verloren maar hierdoor de route uit kunnen rijden.
16:00 uur bij het 200km punt (open van 13:00 tot 18:00), pannenkoeken eten. Bidons vullen, koffie en pannenkoek eten.
Of de pannenkoeken verkeerd vielen weet ik niet goed want op langere afstanden heb ik altijd last van mijn maag maar dat was nu weer het geval. De laatste 100 km alleen maar last van mijn maag dus heel rustig gereden en alleen maar blijven drinken. Het laatste stuk hartslag onder de 120bpm gehouden en 8 km voor de finish moest ik toch echt eten, het werd zwart voor mijn ogen dus er moest suiker in. Snicker en knopper waren de redding inclusief 100 muggenbeten verder maar de Flat300 reden we uit!
Mijn training was belabberd voor de Flat300 en de weersomstandigheden waren deze dag echt top, maar voor een ieder met wat doorzettingsvermogen is deze tocht prima te rijden, als je maar blijft eten en drinken.
